De verenigingsliederen zijn nog altijd een begrip binnen de vereniging. Van tijd tot tijd wordt het drankenlied ten gehore gebracht, waarna in spanning wordt afgewacht tot de voorzitter het geografenlied inzet. Hiermee wordt (misschien onbewust) de oudste traditie van V.U.G.S. voortgezet: het lied.
Geografenlied
De oudste vermelding van een lied komt uit de jaren twintig. Dit was waarschijnlijk eerder een algemeen lied voor geografen dan echt een clublied voor de toen nog jonge V.U.G.S. In 1938 komt ook een geografenlied ter sprake, de tekst hiervan is helaas onbekend.
Waarschijnlijk is het huidige geografenlied in 1960 ontstaan. De tekst luidt als volgt:
“Wij geografen voeren als vanouds,
een zeer bijzondere staat.
Wij houden steeds onze zelfstandigheid,
waardoor de geestdrift nooit vergaat.
Wij streven naar een hechte band,
onder Sol Iustitiae.
De V.U.G.S. is integrerend deel van haar,
ooh aura academia.
De V.U.G.S. is integrerend deel van haar,
ooh aura academia.”
Dranklied
Naast het geografenlied bestaat er ook nog het zogeheten dranklied. Deze is ontstaan op de ochtend van het Eerstejaarsweekend van 1988-1989, en is bedoeld als vijfde couplet van het nummer Batje Vier, van het Cocktail Trio.
De tekst is door de jaren heen lichtelijk veranderd, maar gaat als volgt:
“De V.U.G.S. drinkt niet uit glazen,
wij drinken bier per vat.
En als de vaten leeg zijn,
dan nemen wij een krat.
Want laag gaan is ons streven,
zo brak kan niemand gaan.
En wie dat niet kan trekken,
blijft als sneue snikkel staan”
Melancholiedje
Voor het lustrum van 1982 is destijds door Leo Paul en Mark van de Veerdonk een single gemaakt met twee nummers: het Melancholied en Coxhalzen. Het laatste nummer maakte het toonaangevende studieboek uit die tijd belachelijk: Man, Location and Behaviour, van Kevin R. Cox.
Deze singletjes waren destijds geen daverend success en lange tijd lagen er nog stapels op de V.U.G.S.-kamer. Maar door de jaren heen is het Melancholiedje uitgegroeid tot een culthit. Het refrein (zestig jaar geleden…) kan nog door veel actieve leden worden meegezongen.
Voor het XXe Lustrum is een nieuwe versie van het nummer gemaakt met aangepaste tekst (honderd jaar geleden…). Deze is op het verjaardagsfeest op 13 oktober 2022 live gezongen door Leo Paul en Mark van de Veerdonk.
Hierbij is ook een couplet aan het nummer toegevoegd:
“Veertig jaar geleden (hoe lang?)
Veertig jaar geleden
Leek jij wel op sterven dood
Met tien of vijftien leden, lag jij al in de goot
Maar we konden je niet missen, jij bent gewoon speciaal
En nu je honderd jaar bent, nog immer heel vitaal
Met veel enthousiasme, ben jij weer opgestaan
Nu nog eens honderd jaren, een zorgeloos bestaan
Blijf, blijf dicht bij me,
Na alles, alles wat je me bood
Ik kan echt niet zonder jou,
Bloed nooit meer dood
Blijf, blijf dicht bij me,
Na alles, alles wat je me bood
Ik kan echt niet zonder jou,
Bloed nooit meer dood”
Spotify
Het drankenlied, het Melancholiedje en het geografenlied zijn ook op spotify te vinden.
Nederlands